kuru otlar üstüne

çekimleri geçtiğimiz mart ayında başlayan, 2022 yılında vizyona girecek nur bilge ceylan filmidir. filmin oyuncuları deniz celiloğlu, merve dizdar ve musab ekici'dir. film, istanbul'a atanma umuduyla anadolu'nun izole bir köyünde zorunlu hizmetini yapan genç ve bekar bir okul öğretmeni olan samet'i anlatmaktadır.

çekimleri erzurum'da devam eden, nuri bilge ceylan'ın halihazırda son filmi olacak. 2022'de gösterime girecek gibi. konu itibariyle çok güzel durmakta ama nuri bilge ceylan'ın taşra sevdası artık baymaya başladı bence. yine de çok iyi film olacağından asla şüphem yok. (bkz: merve dizdar) (bkz: deniz celiloğlu) (bkz: musab ekici)

filmin ilk teaser’i yayınlandı. galası da yapıldı. film, çok ünlü yönetmen ve eleştirmenlerden müthiş övgü aldı. hatta bir zamanlar anadolu'da’dan beri nbc’nin en iyi filmi olduğunu söyleyenler var. https://youtu.be/Qu2D5UZ4tnI

"SİKİŞ" ibaresini bu filmin sonuna eklemeyen ya da bunu akıl edemeyen her kim ise benimle selamı sabahı kessin kardeşim. çünkü benim sizin gibi mizah yoksunlarına ihtiyacım yok. hadi eyvallah. edit: "üstüne" imiş yav. ben niye bunu hep "üstünde" diye okudum? sanırım kaybediyoruz...

t.c.de vizyona girmiş sonunda, hatun nbc hastası olduğu içün hemen aldık biletleri el mahkûm...

izlediğim en kötü filmi addettiğim, hatunun ise aksime en iyisi olarak belirlediği nbc filmiydi. şahsım adına gerilim filmi tadındaydı, amk malı diye diye izledim ana karakteri. merve dizdar'da da nasıl mükemmel bir oyunculuk görüp de ödül vermişler hiç anlamadım, hatunsa yine dikime dikime performansını beğenip film hakkında daha fazla yorum yapmaktan men etti beni. --- spoiler --- ha bir de komedi filmlerinden aşina olduğumuz gereksiz bir sahne geçişi vardı, niye yapmış anlamadım. canı sıkıldı nbc'nin herhalde... --- spoiler --- neyse eyyorlamam bu kadar...

dikkat dağınıklığımı yenmemi sağlayan filmdir. üç saat boyunca herhangi bir şeye odaklanmaya beni başka ne zorlayabilirdi bilmiyorum. merve dizdar ödül alınca sevinmiştim ama izledikten sonra ödül alma sebebini anlamlandıramıyorum. denizi ödüllere boğabiliriz bu filmdeki sahneleri için. az sahnesi olmasından da bahsetmiyorum, ama merve ne oynamıştı be burda diyeceğim bir sahne ben göremedim. masumlar apartmanında daha güzel sahneleri vardı. böyle bir filmler için siz anlamıyorsunuz tarzı cümleler kurulur ya hep, belki benim sinefilliğim anlamaya yetmemiştir. sinemada izlemeye değer. klasik nbc övmeli cümleler kurmayayım. ama çekilen fotoğraflar harikaydı. sevim'e kurulan cümleler de harikaydı. ve o cümleleri yanlış anlamamak için kendimi çok zorlayıp daha entelektüel bir yerden yorumlamaya çalıştım hep.

Ulan filmi o kadar çok, o kadar çok beğendim ki çıkar çıkmaz koşa koşa entry yazmaya geldim. Hem işlerim sebebiyle sürekli bölündüğüm için hem de söyleyecek şeylerim bir türlü bitemediği için Entry'i bir türlü bitiremiyorum. Şimdiden 2bin kelime yazmışım amk. Hala da bitiremedim. Neyse yarın devam edeyim bari. İyi ki sinema diye bir şey var. Rabbim çok teşekkür ederim.

Bugün izledim ve inanılmaz beğendim. ve filmden müthiş bir replik: "Onu değil onun ötesini düşlemiştim ben. Onun ötesinde kurduğum bir hayal dünyasına, sadece aracı kılmak istemiştim aslında onu. Ama biliyordum, aramızda yine çığlıklarımızın birbirine ulaşamayacağı kadar derin ve geniş bir uçurum, bilinçlerimizin yakınlaşamayacağı kadar acımasız bir uzaklık vardı. İmkânsızlığı düşlemiştim.”

ilk çocukluk yılları afyon’un bir kasabasında geçmiş biri olarak çok fazla mekansal flashback yaşadığım bir filmdi. daha önce bir zamanlar anadolu’da ve ahlat ağacı izlemiştim nbc’den bu film izlediklerimin çok gerisinde kaldı

Spoiler içerirrrr!!! Merakla beklediğim bir filmdi ve uzun zamandır oturup birkaç dakikalık videoları bile izlemekte güçlük çekmeme rağmen bu filme gitme cesaretini ve güvenini bana veren NBC’ye sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. Filmin ilk yarısı bende “baya güzel gidiyor” düşüncesi hakim iken sonlara doğru bu düşünce yerini “eeeğh diğer filmler daha mı iyiydi ne?” Düşüncesine bıraktı. Yine bildiğimiz gibi Nuri Bilge’nin üstüne düşündürdüğü onlarca replik vardı. Sevişme sahnesinde dikkatimi çeken geçişin çok hızlı olmasıydı fakat n’için bu kadar hızlı geçildiğini anlamlandırmak istemedim şahsım adına. Merve Dizdar klasik bir oyunculuk sergilemişti, yani her zamanki gibi güzel oynuyordu, duyguların geçişi, jest-mimikler oldukça başarılıydı ancak ben mi öyle algıladım bilmem “ödüle gerek var mıydı?” Diye düşündüm. Birçok replik vardı dediğim gibi, insanı düşündüren, üzen veya karamsarlığa, kendini sorgulamaya iten. Benim ise aklımda -üzerinden zaman geçtiği için birebir aktaramayacağım- şu replik kaldı; + adamın altı tane ineğini iyileştirdim, o ne yaptı? Geldi köpeğimi vurdu. -neden? +insan olduğu için.

nuri bilge ceylan’ın diğer kült filmi bir zamanlar anadolu'da’ya nazaran çok sönük bir film. ve gerçekçilikten maalesef inanılmaz uzak. filmde, özür dileyen bir pkk var. saçmalığa gel. hikayeler birbirinden kopuk, konu gitmesi gereken yönde daha çok değişim ve gelişim gösterecekken, bir dünya gereksiz ara yola sapıyor ve veteriner hariç yan karakterlerin hepsinin altyapısı boş. her şeyi geçtim, ömrü erzurum’da geçmiş öğretmen ve öğrencilerden bir tanesi erzurum ağzı ile tek bir cümle konuşmuyor. erzurum ağzı öyle lak diye bırakılacak bir ağız değil. çünkü istanbul türkçesinden daha kolay ve dile daha yatkın. bu durum bile başlı başına filmi inanılmaz değersiz kılıyor bence. çoğunluğun aksine merve dizdar’ın performansını ben beğendim. yemek masasındaki oyunculuğu cidden çok iyiydi. ayrıca, bu film en fazla bir buçuk saat olmalıydı. üç saatlik bir olayı yok maalesef. yine de her şeye karşın nbc’nin en muhalif filmi diyebilirim. gerçi ahlat ağacı daha muhalifti ama neyse. anadolu denen lağımı ve memuriyet denen köleliği iyi anlatmış ama. bir de karakterlerin hepsinin kaypak olması iyiydi. herkesin çıkarına göre idealist veya sağcı-solcu takılması iyi aktarılmıştı. özetle, bu tarz bir konudan çok daha iyi bir film çıkabilirdi ama çıkmamış. oysa zaten çıkmışı vardı; (bkz: jagten)

bu filmde merve dizdar'in nasil odul aldigini cozdum sonunda: muhtemelen cannes jurisi kizi gercekten engelli sandi odul verdi asdgghjjk baska aciklamasi olamaz.

Nuri Bilgi Ceylan'ın kendi sınırları dışına çıktığı, yeni şeyler denediği ve röportajlarında da neden yeni şeyler denediğini bana göre tam olarak açıklayamadığı film. Ama filmi izledikten sonra nutkum tutuldu. O kadar iyi yazılmış, o kadar iyi oynanmış ki. Merve Dizdar her ne kadar çok iyi oynamış olsa da filmin nerdeyse yarısından fazlasında olmadığı için ödül almasını ben de bir tık garipsedim. Ama sanıyorum ki oyunculuğunun yanında oynadığı karakter de onu ödüle götürdü. --- spoiler --- Son olarak filmden sonra izlediğim bir inceleme videosunda Samet ile Sevim arasındaki ilişkinin muğlaklığıyla ilgili ufuk açıcı bir tespit duydum. NBC'nin Dostoyevski'den etkilenmesinden bahsediyordu. Dostoyevski'nin Cinler romanında Stavrogin isimli karakterin 12 yaşında bir kızı taciz etmesiyle ilgili bir bölüm yer almaktadır. Ancak o dönemde romanı parça parça yayımlayan dergi bu kısmı basmayı reddettiği için, Dostoyevski bu kısmı muğlaklaştırıp yumuşatmak zorunda kalır. Sonrasında kitap olarak basılacağı zaman da başına bir iş geleceği endişesiyle kitaptan bu kısmı çıkarır. Dostoyevski'nin çıkarmak zorunda kaldığı bu kısımda Stavrogin bir manastır keşişine bu tacize ilişkin 7-8 sayfalık itirafını verir. Ancak sayfalardan biri, tacizin gerçekten olup olmadığının yer aldığı sayfa, eksiktir. Bu yüzden de tacizin gerçekten gerçekleşip gerçekleşmediği muğlak kalır. NBC'nin de filminde buradan yola çıktığı, son sahnede bile tacizin olup olmadığıyla ilgili aslında bir sayfanın eksik verildiği ve seyircinin muğlakta bırakıldığından bahsediliyor. Hatta Samet'in dış görünüş olarak Dostoyevski'ye benzemesi de buna bir kanıt olarak gösterilebilir. İnceleme videosunun tamamını izlemek isteyenler şuraya gidebilir. --- spoiler --- Kısaca çok güzeldi arkadaşlar. Bizim sinemamızdan böyle filmler çıkması da çok gurur verici. İzleyin, izlettirin.

(bkz: umut etmenin yorgunluğu) --- spoiler --- "hayat böyle... bizi birbirimizle buluşturan bu rastlantı bile ne akıl almaz bir bilmece. bu düşüncenin başlangıcında bile bizi saran his, yaşananların hiçbir kıymeti yok denemeyeceğidir. evet... yaşananlar, konuşulanlar, duygular... belki de evrenin karanlık bir dehlizindeki kusursuz bir bilince yansıyor. ama görünen şu ki, gerçek, sıkıcı olduğu kadar acımasız da... her insan gibi sen de göreceksin bunu. zaman geçip gidecek ve kendi içine batmış, binbir aksiliğin yaşandığı bu coğrafyada hayatta kalırsan, yine de sararıp kuruyup gideceksin sonunda. bakmışsın ki ortalarına gelmişsin hayatın. ve içindeki çölden başka hiçbir kazancın olmamış. ellerin bomboş..." --- spoiler ---